Today’s Word:
Elijah experienced divine provision at the brook—food delivered by ravens and fresh water to drink. It was a season of supernatural comfort, but when the brook dried up, it marked not the end of God’s favor, but the beginning of a greater chapter. God moved Elijah to Zarephath, where even more powerful miracles awaited him.
Sometimes, what once worked stops working. We may want to stay in familiar blessings, but God often uses closed doors to transition us into something greater. A dried-up brook is not a punishment—it’s a divine signal to move forward. Trust that God has not forgotten you. He is leading you into a place where your faith will grow, your calling will expand, and new miracles will unfold.
Prayer For Today
“God, thank You for the times when You hide me from trouble and provide for all my needs. Thank You for the other times when You call me out of my comfort zone and take me where I’ve never gone. I look forward to wherever You want to lead me and whatever You want to do in my life. Amen.”
Tänane Sõna: Vajalik lõpp toob uue alguse
Elija koges Jumala üleloomulikku varustust oja ääres – taevased varesed tõid toitu ja vesi oli külluses. Kuid kui oja kuivas, ei tähendanud see, et Jumala soosing lõppes. Vastupidi – see oli märk, et Elija pidi edasi liikuma. Jumal saatis ta Sareptasse, kus teda ootasid veelgi suuremad imed.
Mõnikord lakkab vana toimimast, mitte karistuseks, vaid selleks, et Jumal saaks viia meid järgmisele tasemele. Ära hoia kinni sellest, mis kunagi töötas – usu, et Jumalal on midagi paremat varuks. Kuivanud oja võib olla ukseks uude kutsumisse.
Palve Tänaseks
„Jumal, aitäh aegade eest, mil oled mind kaitsnud ja varustanud. Ja aitäh ka nende hetkede eest, mil kutsud mind välja mugavustsoonist, et viia mind uutesse paikadesse. Ma usaldan Sind ja olen valmis liikuma Sinu juhtimisel. Aamen.”
کلام امروز: پایان‌های ضروری راه را برای معجزات باز می‌کنند
ایلیا در کنار نهر از برکت و آرامش بهره‌مند بود؛ غذا از طریق کلاغ‌ها و آب تازه از نهر. اما وقتی نهر خشک شد، خدا او را به شهر صَرفَه فرستاد، جایی که معجزات بزرگ‌تری انتظارش را می‌کشیدند.
خشک شدن منابع، همیشه نشانه‌ی پایان فیض نیست، بلکه دعوتی است برای ورود به فصل تازه‌ای. گاهی باید از چیزی که به‌خوبی کار می‌کرد دل بکنیم تا وارد مرحله‌ای عمیق‌تر با خدا شویم. نهر خشک شده، علامت عقب‌نشینی نیست؛ نشانه‌ای از دعوت به جلو رفتن است.
دعای امروز
“خدایا، شکرت برای زمانی که در سکوت از من محافظت کردی و نیازهایم را برآوردی. همچنین ممنونم برای زمانی که مرا به بیرون از منطقه‌ی امنم فرا می‌خوانی. من آماده‌ام برای هر جا که تو مرا ببری و هر کاری که بخواهی در زندگی‌ام انجام دهی. آمین.”